Eyyüp GEYİK Kimdir?

EYÜP GEYİK : 1974 - 1995

1974 yılında Doğu Akdeniz’in şirin kenti Kahramanmaraş’ın Türkoğlu ilçesine bağlı Hopurlu Köyü’nde dünyaya gelen Eşe ve İbrahim oğlu minik yavruya Eyüp adını vermişlerdi.

1994 yılının sıcak Ağustos ayında o zaman babası köyün muhtarı olan Eyüp, devreleri ile birlikte köye ziyafetler vermişlerdi. Çünkü vatan için, millet için, namus için ve dini için ülke savunmasına katkıda bulunmaya askere gideceklerdi.

Davul ve zurnalarla uğurlanan askerler için gözyaşından çok sevinç hâkimdi sevenler üzerinde. Evlatları, kardeşleri, yeğenleri, komşuları vatan savunması için yollara düşmüştü.

Isparta Komando Birliğine teslim olan Eyüp’ün vatanın her yerinden, her köşe ve bucağından artık dostları vardı aynı ortak paydada buluşmak için. 4 aylık sıkı bir eğitimden sonra artık çakı gibi birer komando olmuşlardı. Her biri vatanın bir köşesini korumaya ve savunmaya gidiyorlardı. Eyüp ise Kayseri Komando Birliği’nde yapacaktı görevini. Dört ayda burada kalmıştı Eyüp ve nihayetinde Şırnak Çakırsöğüt’te bulunan 1.Komando Tabur Komutanlığı Komando Birliği’ne gitmek üzere verilen görevi üstlenmişti.

Şehitlerimizin kanları ile her karışı sulanmış olan bu vatanı iç ve dış tehditlerden korumak için canla başla yola koyulmuş olan bu aziz vatanın, aziz milletin, bir teğmen ve üç çakı gibi delikanlı komando, asil ve aziz evlatları hayatlarının tam baharında ve bir bahar mevsiminde Nisan ayının on dördünde, arazi taramasına çıkmışlardı. Dağlar, dereler, tepeler aşılıyor atılan her adımda tertemiz vatanımızın her karesi dağlık arazilerden, gür ormanlara, ıssız mağaralara kadar her yer gece-gündüz demeden ilmik ilmik dokunuyordu.

Dağlık arazide gecenin sessiz derinliğindeki büyüyü bozan ve karanlığı aydınlatan mermi sesleri kim bilir hangi annelerin yüreklerini dağlayacaktı.
Ve Hopurlu’ya ulaşmıştı acı haber:
“ Eyüp Geyik ve iki arkadaşı kurulan hain pusuda ŞEHİT olmuşlar, komutanları ise kol ve ayakları kopmuş ve ağır yaralı idi.”
Ve bu vatan için feda edilen bir can Eyüp, Hopurlu’da yapılan törenle ebedi istirahatgahına uğurlanmıştı.

“ Siz şehitler için öldü demeyiniz” evet O, ölmedi bizler onu yüreklerimizde, gönlümüzde yaşatıyoruz.